در دفاع از اعتصاب معلمان افغانستان

سوسیالیسم کارگری افغانستان

بيش از پانزده روز است كه آموزگاران در افغانستان براى رسيدن به خواست­هاى انسانى و برحق شان در بيش از نزده ولايت كشور دست به اعتصاب زده و دروازه هاى بسيارى از مكاتب بسته شده اند. اين آموزگاران براى خواستهایى چون ترفيع، کاهش ساعات و بهبود شرايط كار، توزيع زمين يا خانه به معلمان و ازدياد حقوق ماهوار شان دست به تعطيل آموزگارى  زده اند. زحمتكشان و اقشار پیشرو جامعۀ افغانستان از تمام این خواستهاى برحق معلمان پشتيبانى نموده و تحقق اين خواسته هاى حداقل را خواهان اند

 بر بنیاد گفته و ادعای سران و اراکین دولتی بيش از سه صد هزار معلم در سراسر كشور مشغول آموزش و تدريس هستند. تاريخ و تجربۀ حكومت هاى بورژوایى در افغانستان نشان ميدهد كه اين كتلۀ وسيع آموزگاران در هيچ رژيم و حاكميتى چه راستى يا چپى از هيچگونه حقوق مادى و معنوی مناسب برخوردار نبوده اند. اما با وجود اين برخورد ستمگرانه، آموزگاران جامعه در بدترين شرايط اجتماعى، امنيتى و زنده­گى فردى شان پيوسته چرخ آموزگارى را براى نسل های جوان و آيندۀ افغانستان در حركت نگهداشته اند. معلمان افغانستان بدينگونه طعم تلخ تمام حق تلفى­ها ، ستم و بى مهرى­هاى آشكار و پنهان دولت­هاى پوشالى را به تمام معنی ديده و چشيده اند. در همين ١٤ سال اخير همانند سایر اقشار و طبقات زحمتکش جامعه، آموزگاران نیز به چشم سر ديدند كه از همۀ آن ثروت هاى نجومى سرازير شده براى حاكميت هاى پوشالی و وابستۀ كرزى و غنى و عبدالله، كوچكترين سهمی نبردند. از این همه منابع مالی یی کشورهای کمک کننده که بخشاً برای بهبود وضعیت آموزش، زنده­گی و رفاه معلمان و ایجاد مؤسسات تحصیلی تخصیص یافته بود و تبلیغ می­شد، در این زمینه به مصرف نرسيده است. معلمي كه ماهانه حدود هشت هزار افغانى عايد دارد مجبور ميشود تا براى رفع نیازهای زنده­گى خود و خانواده اش در کنار شغل آموزگاری تن به كار هاى متعدد دیگری بدهد و همزمان چندین شغل داشته باشد. معلمی که دغدغۀ نان، مسکن و امنیت دارد چگونه می تواند به آسوده­گی خاطر امور تدریس و آموزش را پیش ببرد؛ موج خصوصى سازی و طبقاتى ساختن تحصیل در افغانستان و ايجاد فاصله ميان مكاتب دولتى و خصوصى، در ضمن اضرار دیگر اجتماعی هرچه بيشتر موقعيت زنده­گى رفاهى اين كتلۀ عظيم را صدمه پذير ساخته است

“ما الى رسيدن به خواست­هاى خود اعتصاب را ادامه ميدهيم” ، “ما ميخواهيم با اين اعتصاب خود بجاى درس به شاگردان به دولت غنى وعبدالله درسِ تطبيق وعده­هاى دروغين دورۀ انتخاباتى شان را در مورد بهتر ساختن زنده­گى معلمين، بدهيم” ، “اگر دولت به خواستهاى ما رسيده­گى نه نمود، دست به اعتصاب غذائي مى زنيم” این اظهارات بیانگر عزم آموزگاران اعتصابی براى به حاصل نشستن و تحقق مطالبات و مبارزۀ كنونى شان است، خواست و مطالبه یی که برحق و قابل حصول هستن

سازمان سوسياليست­هاى كارگرى افغانستان صمیمانه و بيدريغ پشتيبانى خود را از مبارزات برحق آموزگاران کشور، اعتصاب و مطالبات شان اعلام مى نمايد و همۀ زحمتكشان و نیروهای آزادی­خواه افغانستان را در حمایت و همبسته­گى از اين اعتصاب و به نتیجه رساندن مطالبات انسانی آموزگاران و معلمان فرا مي­خواند. ما عقيده داريم كه تحقق حقوق و مطالبات طبقۀ کارگر و سایر زحمتكشان در هر حاكميتى مافيايي و چپاولگر سرمايه­داری، فقط از راه و كانال مبارزات متشكل و آگاهانه ميسر است. سازمان سوسياليست­هاى كارگرى افغانستان را عقيده بر این است كه هراعتصاب و ايستاده­گى زحمتكشان، منجمله اعتصاب كنونى معلمان كشور و تحقق مطالبات آن­ تنها با عمل پيگیر و متحدانه می­تواند به پيروزى بیانجامد. اعتصاب و مبارزۀ کنونی براى بدست آوردن حقوق و مطالبات دموكراتيك معلمان نیز از این قاعده استثنا نبوده و نیست

زنده و پیروز باد اعتصاب آموزگاران زحمتكش افغانستان!

شوراى مركزى سازمان سوسياليست­هاى كارگرى افغانستان

9 جون 2015، 19 جوزا 1394