اعلامیه اول می ٢٠١٠

روز همبستگی جهانی کارگر گرامی باد!

با فرا رسيدن اول می روز جهانی همبستگی طبقه کارگر، نظام سرمایه ‌داری جهانی همچنان گرفتار بحران عظيم اقتصادی است که با بحران بنگاه های مالی آغاز شده بود. بحران تاريخی يی که در گسترده ترين ابعادش بيان آشکاری از پوسيده گی ايدئولوژيک و ناتوانائی سياسی نظام سرمايه داری و افق تاری است که جلو بشريت گرفته است. امسال باز در شرایطی به‌ پیشواز اول ماه‌ می‌ میرویم که‌ بحران جاری اقتصادی مرزها را در نورديده و چهره کريه و ضد انسانی نظام سرمایه ‌داری، که در تلاش برای خروج از باتلاق بحران و بخاطر تداوم حيات ننگين اش، با صبعيت تمام فقر، محروميت، جنگ، ارتجاع و محنت بيشتری را به مردم و طبقه کارگر جهانی تحميل کرده است، را با عريانی تمام به نمايش گذاشته است. به موازات گسترده شدن هرچه بيشتر دامنۀ بحران اقتصادی جاری و تداوم آن، بورژوازی برای خلاصی از آن به استراتيژی منکوب کردن و مطيع و راضی ساختن طبقه کارگر در اشکال متنوعی توصل جسته است که حاصلی جزء فقر و تحميل محروميت بيشتر برای طبقه کارگر و اقشار تهيدست ديگر در پی نداشته و نخواهد داشت؛ يکی از پيامدهای آشکار اين وضع، يورش صبعانه و لجام گسخته بورژوازی جهانی به سطح معشيت طبقه کارگر و اقشار فقير و کم درآمد در پهنۀ جهان می باشد.

روزی نيست که خبری از بسته شدن شرکت ها و صنايع و بهمين منوال اخراج کارگرها و مزد بگيران به گوش نرسد. ارقام بيکاری سازی ها و پيوستن عدۀ ديگری از کارگران اخراجی به ارتش ذخيرۀ کار سير نجومی کسب کرده است؛ ملیون ها کارگر و مردم زحمتکش در سرتاسر جهان تحت فشار مضاعف اقتصادی به سوی فقر مطلق سوق داده می شوند. فقر و استثمار رواداشته شده بر طبقه کارگر و اقشار تهيدست ديگر، شگاف و تقابل طبقاتی ميان اردوی کار و استثمارگران، که از قبل رنج و نيروی کار و عرق جبين کارگران به ثروت های نجومی دست يافته اند، را افزایش داده است.

سرمايه داری امروز درگير بحرانی است که کل حياتش را تهديد می کند. علیرغم فشار گسترده و تحميل سختی و تهديد کارگران و مردم زحمتکش، مبارزات مليونی جاری در اشکال اعتصابات و اعتراضات گسترده در سطح جهان از يونان و اسپانيا شروع تا امريکای شمالی و آسيا و افريقا بيان روشنی از مبارزه جويی و صف آرائی طبقه کارگر در تقابل با يورشی که به زنده گی و سطح معیشت او تدارک دیده شده است، می باشد. طبقۀ کارگر در همۀ ابعاد ناگزير است که در برابر يورش لجام گسيخته و صبعانۀ بورژوازی و استراتيژی تحميل شکست و تضعيف جنبش کارگری مقابله کند؛ پيروزی طبقه کارگر در اين جدال تعين کننده در گرو خودآگاهی، همبستگی، رشد و اعتلای آن در سطح جهان است. اعتلای جنبش کارگری در سطح جهان می تواند به عامل تعين کنندۀ برای عروج زمينه های عينی و ذهنی سوسياليسم کارگری تبديل شود.

اما در بهبوحۀ اول ماه می عليرغم سرمايه های هنگفتی که در کشور سرازير شده است، کارگران و اقشار تهيدست و زحمتکش در افغانستان در فقر و بيحقوقی مطلق بسر می برند و سهم شان از همۀ اين ثروت و منابع مالی حتی لقمۀ نانی که بتوانند سفرۀ شان را با آن رنگين کنند هم نبوده است؛ اگر از يک طرف فقر و تنکدستی از آنها قربانی گرفته و می گيرد از جانبی هم جدال دو کمپ ارتجاعی آسايش و راحت را از آنان ربوده است و هر دم چون افعی آنها را بکام نيستی و نيگونبختی می کشاند. اکثريت قريب به اتفاق نيروی کار در افغانستان به اردوی مليونی بيکاران تعلق دارند، بخشی وسيعی از اين نيرویکار برای ادامه حيات و بدست آوردن کار به بازارهای کار کشورهای همجوار می روند. دست آزمند سرمايه از بی پناهی و بيچاره گی اين کارگران آواره سود جسته و آنها را بشکل وحشيانۀ استثمار می نمايند. با توجه به وضعيت حاکم بر جامعه، تداوم جنگ، سلطه و اقتدار ارتجاعی ترين نيروها و حضور نيروهای امپرياليستی، پراکنده گی و حاکميت آرأ و افکار ناسيوناليستی، فرصت و مهلت را از طبقه کارگر و پيشروان آن در افغانستان گرفته است تا بتواند متحد، آگاه و مدعی به عنوان طرف اصلی جدال وارد عرصه مبارزات اجتماعی و سياسی شود و نقش سرنوشت سازش را به عنوان يک نيروی تاريخ ساز اداء کند؛ بنابراين بر طبقه کارگر و پيشروان آگاه و سوسياليست آن است تا با خود آگاهی و سازمانيابی به تشتت کنونی پايان داده و نقشش را در رهائی جامعه از بربريت کنونی ادأ کند.

کارگران و مردم آزادیخواه !

روز جهانی کارگر روز اعتراض به همۀ نابرابری ها و ستمی است که نظام سرمایه داری بر شالودۀ آنها استوار شده است. رهائی و امر تحقق آزادی و برابری واقعی تنها با به میدان آمدن طبقه کارگر و نابودی نظام کارمزدی و خلع ید از سرمایه داران ممکن و ميسر خواهد شد. اول می روز همبستگی طبقاتی کارگران، روز اعتراض به استثمار و ستم طبقاتی و نابرابری است. سازمان سوسياليستهای کارگری افغانستان در ضمن شادباش و تهنيت روز همبستگی جهانی طبقه کارگر، جهت نيل به سازمانيابی و ارتقای آگاهی طبقاتی کارگران و تحقق امر رهائی انسان زحمتکش از هر اقدامی در جهت تسهيل اين امر شريف استقبال و پشتيبانی نموده و خود را متعهد به برآورده شدن آن می داند. شرط هر تحول انقلابی و تحقق امر آزادی و برابری ورود طبقه کارگر آگاه و جنبش سوسياليستی کارگری در متن جدال اجتماعی می باشد. تحقق اين مأمول، با توجه به شرايط دشوار کنونی و مؤلفه های ديگر مستلزم خودآگاهی، سازمانيابی و همبستگی جهانی طبقه کارگر و جنبش آزاديخواهی است.

به پيش بسوی سازمانيابی طبقۀ کارگر!

زنده باد اول می روز همبستگی جهانی کارگران!

زنده باد سوسياليسم!

سازمان سوسياليستهای کارگری افغانستان

22 اپريل 2010

Permanent link to this article: http://workersocialist.org/%d8%a7%d8%b9%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%87-%d8%a7%d9%88%d9%84-%d9%85%db%8c-%d9%a2%d9%a0%d9%a1%d9%a0/