گرامی باد اول ماه می روز همبسته گی جهانی کارگران

آرم سازمان

آرم سازمان

فصل دیگری تجلیل از اول ماه می، روز همبستگی بین المللی کارگران که عرصه یی از تبارز قدرت جنبش کارگران است، در شرایط و زمانی فرا میرسد که پوسیده گی ایدیولوژیک و سیاسی نظام سرمایه داری و ناتوانی این نظام در پاسخ به نیاز بشریت برای ایجاد یک دنیای شایسته و انسانی نه تنها به اثبات رسیده بلکه نکبت سرمایه داری با گذشت هر  روز افق تاریکتری را که انسان و انسانیت را به نابودی می کشاند در  برابر مردم می گستراند. سرمایه داری همزمان با استراتیژی سرکوب طبقۀ کارگر، با اقتضای ماهیت متناقضش و با متراکم کردن هر چه بیشتر سرمایه در دستان حلقۀ محدودی از سرمایه های بزرگتر و همچنین فراهم ساختن زمينۀ استثمار  مضاعف، از لایه های پایینتر طبقۀ خودش که در عرصۀ رقابت ورشکست شده و از میدان به در می شوند نیز  قربانی گرفته و با سوق دادن آنها به اردوی کارگران، فاصلۀ طبقاتی را هرچه گسترده تر و ژرفتر مینماید.

این یورش سبعانۀ سرمایه داری در سراسر جهان، بی جواب هم نمی ماند. کارگران با به راه انداختن جنبش های اعتراضی خود جوش، هر از گاهی بپا خواسته و در دفاع از منافع شان، تب مرگ را بر  پیکر سرمایه داری مستولی مینمایند. اما به دلیل نبود پیوند ارگانیک نهضت ها و جنبشهای با عظمت طبقۀ کارگر و پيشروان آن و با توجه به  فترت و ضعف جنبش سوسیالیستی کارگری در یک هیئت عمومی، هم در عرصۀ نظری و ایدئولوژيک، و مهمتر از آن بدون انسجام و موجودیت حزب طبقۀ کارگر، جدالهای طبقاتی جاری در  پهنۀ جهان در  بهترین حالت از تحمیل یک سری اصلاحات اقتصادی کوتاه مدت به بورژوازی، فراتر نمیرود.

تجارب تاریخی و مبارزات طبقۀ کارگر تا همین امروز و تبیین مارکسی از مساله این را به درستی نشان داده است که تعویض نظام سرمایه داری به سوسیالیسم، نتیجۀ الزامی تحول دیترمینیستی تاریخ نبوده و نیست، بلکه نقش انسان آگاه و متشکل در آن مفروض است؛ بناءً پيوند جنبش کارگران با مارکسیسم، که بیان تیوریک تضاد و مبارزه میان دو طبقۀ اساسی پرولتر و بورژوا می باشد، یک نیاز مبرم و فوری جنبش است. پیروزی طبقۀ کارگر در این جدال در گرو خود آگاهی، همبسته گی و مبارزۀ متشکل در سطح جهان میباشد.

طبقۀ کارگر در شرایط حاضر و در محدودۀ جغرافیای افغانستان که با بسط مناسبات بورژوائی و تسلط سرمایه داری پیرامونی از نظر کمیت نیز در حال افزایش است، هم از همین معضله در  رنج می باشد. در افغانستان علاوه بر حاکمیت سرمایه داری پیرامونی، تسلط افکار سوسیالسم بورژوایی که به هر اعتراض و حرکت مترقی مُهر “مارکسیسم” را کوبیده و انقلابی ترین عمل این سوسيالیسم خلقی و بورژوائی از حد و مرز اصلاحات ارضی، که خود چیزی نیست جز  رفرم بورژوائی برای توسعه هرچه بیشتر مناسبات کاپيتاليستی، فرا تر نرفته است، می باشد. این دیدگاه نیز به سهم خود امر مبارزۀ طبقاتی، را به چالش های بیشتری مواجه نموده است.

در سایۀ این افکار خرده بورژوائی است که ایدئولوگ ها و نظریه پردازان جریان های چپ سنتی، با گرفتن ژست مارکسیستی به خود حق میدهند تا به جای طبقۀ کارگر نشسته و  برای آن بیندیشد و تصمیم بگیرد. بر آمد های پوپولیستی فعالان چپ در افغانستان دنبالۀ همان تفکرات نارودنیکی یی هستند که سالهای ممتد بر  دستگاه فکری آنها تسلط داشته است و این ادراکات قدرگرایانه سبب میشوند که فعالان جنبش چپ در اطراف روشنفکرانی پرسه بزنند و بدانها امید ببندند که حتی از در افتادن با مذهب و ناسیونالیسم به عنوان معنویت مسلط بر توده ها، پرهیز می کنند، چه رسد به این که برای کارگران نقش و  مکانی قایل باشند و ضرورت انسجام، تشکل یابی و تحزب آنها را در  راه مبارزه در جهت پیروزی انقلاب کمونیستی درک کنند.

مبتنی بر این واقعیت است که یکی از مسٶلیت های اساسی جنبش ما در این مرحلۀ از  مبارزه را دفاع از مارکسیسم و پیراستن آن از آلوده گی ها و تحریفات بورژوائی و خرده بورژوائی تشکیل می دهد.  همگام با این، مسلح کردن کارگران با ایدیولوژی مارکسیستی و متشکل کردن آنها در حزب انقلابی وظیفۀ مبرم دیگری است که بر عهده سوسیالیسم کارگری قرار دارد. حزبی که هدف مرکزی اش را سرنگونی نظام کاپيتالیستی و بر پایی سوسیالیسم کارگری تشکیل می دهد، نه اصلاح طلبی و انکشاف صنعتی جامعه. حزب سوسیالیستی کارگری که همۀ اعضا و فعالینش همچون رهبران جنبش اول ماه می در شیکاگو، که بدنبال اجتماعات اعتراضی در سال ١٨٨٦ اعدام گردیدند، با فریاد رسا اعلام بدارند که : “سازش موقوف!”، “ما دشمن نظم موجود هستیم، از نهاد های این نظام، و از نظم شان که بورژوازی چنگ و چنگالش را پشت سر آن پنهان کرده اند، متنفریم و تا زمانی که نفس در سینه داریم، با این نظام در نبردیم”.

رفقای کارگر ! سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان خود را متعهد به امر رهایی و تحقق آزادی و  برابری انسانها که تنها با نابودی نظام سرمایه داری و  پایان دادن به برده گی مزدی ممکن است، میداند. ما ضمن صمیمانه ترین و گرمترین تبریکات به مناسبت این روز، از هر تلاشی برای بر گردانیدن مضمون و محتوای اصیل و انقلابی روز همبسته گی بین المللی کارگران و  فراتر رفتن از برگذاری نمادین این روز، حمایت و استقبال مینماییم.

زنده باد همبسته گی بین المللی کارگران!

زنده باد انقلاب سوسیالیستی!

شورای مرکزی سازمان سوسیالیستهای کارگری افغانستان

اول ماه می ٢٠١٤

 

Permanent link to this article: http://workersocialist.org/%da%af%d8%b1%d8%a7%d9%85%db%8c-%d8%a8%d8%a7%d8%af-%d8%a7%d9%88%d9%84-%d9%85%d8%a7%d9%87-%d9%85%db%8c-%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d9%87%d9%85%d8%a8%d8%b3%d8%aa%d9%87-%da%af%db%8c-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86%db%8c/