اعلامیۀ سازمان سوسياليستهاى كارگرى افغانستان به مناسبت جنایات هولناک و ددمنشانۀ تروريسم اسلامى در كابل و شهرهای دیگر افغانستان

سوسیالیسم کارگری افغانستان

سوسیالیسم کارگری افغانستان

تروريسم جنایت پیشۀ اسلامى در قد و قیافۀ طالبان و داعش يكبار ديگر شهروندان بی دفاع كابل، جلال آباد، قندهار و سائر شهرهای کشور را سلاخى نمودند. قساوت و بي­رحمى بی­نظیر اين جانیان وحشی وجدان بشرىت آگاه و آزادی خواه در سراسر جهان را جریحه دار ساخت. اين ماشین جنايت، ددمنشى و توحش كه توسط نظام سرمايه داری جهانى و دول ارتجاعی منطقه در هیئت مجاهد، طالب، داعش و ناسیونالیسم تباری و قومى ساخته و پرداخته شده اند، چهار دهه است که چون زالو از مردم افغانستان خون مى مكند و هر روز نیز فربه تر مي شوند. سرچشمۀ تمام اين شرارت ها وجنايت های بی وقفه در افغانستان که هر روز از مردم زحمتکش قربانی می گیرد ارتجاع بورژوا- امپریالیستی و ایادی شان در قامت نیروهای مذهبی و قومی اند

واقعيت انكار ناپذير وخامت اوضاع و تشدید جنگ و خشونت را باید در تناقضات درونی خود رژیم حاکم و ناتوانی اش در پاسخ گویی به مطالبات مردم و رفع و رجوع اساسی مشکلات اقتصادی و مدیریت جنگ جستجو کرد. “دولت وحدت ملی” از دیر مدتی است که علی الرغم اتکاء به قدرت های امپریالیستی از درون دچار فروپاشی شده است. این آن زمینۀ عینی و مادی است که به نیروهای طالبان، داعش و حامیان منطقه یی شان فرصت می دهد تا سهم خواهی نمایند و در مذاکرات احتمالی “صلح” ، از موضع برتر وارد مذاکره شوند؛ آنچه که روشن و مسلم است چه به لحاظ ایدئولوژیک و چه به لحاظ ماهيت سیاسی تفاوت ماهوی یی بین سران و کارگزاران دولت ارتجاعى پوشالی به رهبری غنى و عبدالله و طالبان و داعش و … وجود ندارد. اينها چه در دولت و چه در جبهۀ مخالف آن دقيقا سروتۀ یک کرباس و محصول استراتژی کاپیتالیسم جهانی در رأس امپریالیسم امریکا و شرکای شان در کشورهای ارتجاعی منطقه اند که بر سرنوشت و حیات مردم مظلوم و بى دفاع افغانستان تسلط یافته اند؛ اين دو صف ارتجاعى، هم دولت پوشالی و هم طالبان و داعش، از چنان ظرفيت هاى ضد بشرى مشترك و بالقوه یی برخوردار هستند كه می توانند هر آن به مدد حامیان منطقه یی و جهانی شان جامعه را به اعتبار تعلق قومی، مذهبی و زبانی شهروندان آن از هم متلاشی سازند و فجایع هولناک تر از آنچه که تا امروز مردم شاهد بوده اند را به مردم زحمتکش افغانستان روا بدارند. در کنار سایر مسایل و فاکت های مهم دیگر این آن وجه مخاطره انگیزی است که مردم را در موقعیتی گیچ کننده قرار داده است که اميد سلب و نفى وضعیت جاری و خلاصی و رهایی از آن را دور از دسترس بدانند

تجربۀ بعد از اشغال افغانستان توسط امریکا و متحدانش در ناتو، بیانگر آن است كه دولت هاى ارتجاعى و پوشالی به رهبری كرزى، غنى- عبدالله (که عمدتاً متشکل از ارتجاع اسلامی- قومی اند) و همچنین نيروهاى طالب و داعش به لحاظ مشتركات طبقاتى و تعلق شان به کمپ ارتجاع بورژوا- امپریالیستی نه اينكه يكديگر را نفى نمي كنند بلكه مكمل هم ديگر اند. و اين بنياد و فلسفۀ اصلی زنده و سرپا نگهداشتن پروژه طالب از یکجانب و سروسامان دادن به نیروهایی تحت پرچم و عنوان داعش از جانب دیگر توسط امپریالیسم امریکا و نهادهایی در درون “دولت وحدت ملی” است

مردم افغانستان در تجربۀ هولناک زنده گی تحت حاکمیت نیروهای ارتجاعی و حامیان بین المللی آنها دریافته اند که نظام سرمایه داری جهانی این مردم را لایق یک زنده گی که در آن آسایش و رفاه و امنیت باشد نمی داند و بر همین مبنا است که طی بیشتر از چهار دهه از ارتجاعی ترین نیروها به عنوان گزینۀ مطلوب برای پیشبرد سیاست های منطقه یی و استراتژیک شان کارگرفته  و آن را تحت عنوان به رسمیت شناختن “واقعیت موجود” و خواست و تفکر مردم افغانستان به شکل دهشتناکی بر گردۀ مردم زحمتکش و عاصی از جنگ، فقر و ارتجاع تحمیل نموده اند. در یک چنین فضایی عصیان و خشم مردم دارد در اشکال تقابل گروه های اتنیکی، تباری و زبانی در خدمت بهره برداری ارتجاع مذهبی و قومی در کمین نشسته که خود بخشی از ساختار قدرت و شریک این همه بربریت و جنایت است، کانالیزه می شود

خشم و عصیان برحق مردم در قبال جنایات ددمنشانۀ طالبان و ضعف و ناتوانی حاکمیت باید قبل از همه منتج به نفی و سلب عملی وضعیت حاکم شود، وضعیتی که در آن همۀ مردم زحمتکش افغانستان به یکسان قربانی شده و همچنان قربانی می شوند. از نظر سازمان سوسياليستهاى كارگرى افغانستان علی الرغم عدم موجودیت نهادهای کارگری و اجتماعی مترقی و آزادی خواه، چیزی که می تواند در دل این واقعیت عینی شکل و سامان بگیرد، و ضعف و فترت جنبش سوسیالیستی و چپ، وضعیت کنونی به همان اندازه که زمینۀ یارگیری به جریانهای ناسیونالیست قومی و تباری را فراهم آورده است می تواند فرجه و زمینۀ مادی ایجاد و سازمانیابی تشکل های کارگری و نهاد های اجتماعی و شوراهای محلات را نیز فراهم آورد. چیزی که می تواند قطب سومی در تقابل با هر دو صف ارتجاعی را سر و سامان دهد

سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان در ضمن تقبیح جنایات شنیع، مدحش و وحشیانۀ طالبان- داعش و بی مسؤولیتی و بی کفایتی اراکین و سران قدرت حاکمه و حامیان امپریالیست آن در تأمین امنیت مردم، یاد جانباخته گان حوادث اخیر را گرامی داشته و از مردم آزادی خواه در پیشاپیش آن کارگران و فعالان سوسیالیست و چپ می خواهد که در این برهۀ حساس بیشتر از قبل ادای مسؤولیت و فرصت شناسی دقیق نموده در ضمن توضیح مکان و منفعت طبقاتی که دولت پوشالی آن را نماینده گی می کند و همچنین افشای ماهیت ارتجاع اسلامی در هیئت طالبان- داعش دست نیروهای ارتجاعی یی که بر اساس تبار و قوم به تفرقه در میان مردم مشغول اند تا بر بنیاد آن سهم بیشتری از خوان قدرت را نصیب شوند، نیز به روشنی افشا نموده و زمینه های مادی شکل گرفتن قطب سوم را با کار و تلاش پیگیر مساعد سازند تا باشد مردم به قدرت اجتماعی و اتحاد شان بساط جهل و فقر و جنگ را بر چینند و دولت پوشالی و حامیان اش را برای همیش از دخالت به زنده گی و سرنوشت شان ساقط سازند

مرگ بر ارتجاع اسلامی

ننگ و نفرین به دولت پوشالی

مرگ بر نظام سرمایه داری

یاد و خاطرۀ قربانیان توحش وارتجاع إسلامی گرامی باد

زنده باد سوسیالیسم

 

سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان

دلو ١٣٩٦ ؛ جنوری ٢٠١٨

Permanent link to this article: http://workersocialist.org/%d8%a7%d8%b9%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%db%80-%d8%b3%d8%a7%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%b3%d9%88%d8%b3%d9%8a%d8%a7%d9%84%d9%8a%d8%b3%d8%aa%d9%87%d8%a7%d9%89-%d9%83%d8%a7%d8%b1%da%af%d8%b1%d9%89-%d8%a7/

Leave a Reply

Your email address will not be published.